De roeping van leraar werd geboren in Jean-Luc na een reis naar Haïti in 2009, waar hij op vrijwillige basis Engels en Frans doceerde in een achtergestelde wijk van de hoofdstad, bijgenaamd Canapé Vert.
Geboren in Rwanda (Kigali) in 1986, ontvluchtte hij met zijn gezin het land tijdens de Rwandese genocide van 1994. En sinds 1997 woont hij in België. Hij heeft nu beide nationaliteiten. Maar tussen deze twee roots woonde hij ook in de Democratische Republiek Congo, Tanzania, Kenia, Kameroen, Haïti, Zwitserland en de Verenigde Staten. Het is met name door al deze reizen dat zijn passie voor talen is geboren.
In België woonde hij lange tijd in het Franstalige deel (Wallonië), voordat hij - aan het einde van zijn adolescentie - naar Brussel vertrok. Tegen alle verwachtingen in koos hij voor een Nederlandstalige school, in het hart van de Europese hoofdstad, omdat hij verlangde naar een steeds kosmopolitischere omgeving. Sindsdien heeft hij zijn studie in het Nederlands voortgezet. Meer bepaald aan de Universiteit Gent, waar hij zijn master in de Afrikaanse taalkunde behaalde. En later zijn lerarendiploma aan de Vrije Universiteit Brussel.
Naast talen is Jean-Luc ook gepassioneerd door sociologie (zijn overleden vader was socioloog, in de Durkheimiaanse traditie). De moderne werken van Pierre Bourdieu, Michel Foucault en Angela Davis zijn zijn favorieten. In 2019 werkte Jean-Luc voor de Vrije Universiteit Brussel als onderzoeker bij jongeren uit Brussel met een allochtone achtergrond.
In 2021 keerde hij echter terug naar het lesgeven (nog steeds in Brussel), want dat is zijn ware roeping. Het doel is het creëren en promoten van een (nieuw) type onderwijs, inclusief, dat het pan-Afrikaanse en Europese erfgoed op gelijke voet plaatst. En dat te beginnen met het schoolcurriculum.
Tot slot spreekt Jean-Luc Kinyarwanda, Frans, Engels, Nederlands en Lingala. Haar andere passies zijn dansen, zwemmen, hardlopen en - bovenal - het schrijven van essays en fictie.
​
​